Μισό αιώνα μετά, τι κρατήθηκε όρθιο σε αυτόν τον απέραντο ερειπιώνα; Μονάχα τα σπίτια. Τα σπίτια που όπως λέει η Λίνα Νικολακοπούλου «φυτρώνουν και αυτά σαν τα λουλούδια, μαραίνονται και αυτά με τα χρόνια, σαν τα λουλούδια…». Όχι οι τοίχοι και τα πατώματα, αλλά οι ζωές που στέγασαν. Και οι αναμνήσεις που δεν σίγασαν. Ας κάνουμε κάτι όσο είναι ακόμα καιρός. Όσο ακόμα υπάρχουν άνθρωποι που θυμούνται.

46 χρόνια απουσίας: Ελπίζουμε - Επιμένουμε - Διεκδικούμε

#Αμμόχωστος #ΔενΞοφλήσαμε #ΔήμοςΑμμοχώστου #EBEA

(Photo: Thanasis Photiou)